Bu eser, tecvîd âlimlerinin sahih telaffuzun kuralları olarak belirledikleri konuları derli toplu bir biçimde sunmayı amaçlayan, bunu yaparken de geç dönem tecvîd eserlerinde olduğu gibi sadece kuralların aktarımıyla yetinmeyip onları illet ve gerekçeleriyle ele almayı hedefleyen bir çalışmadır. Tecvîd tarihini özlü bir anlatıma tabi tutmakta, akabinde tecvîd ilmini telaffuz konusunu ele alan diğer disiplinlerin yaklaşımından ayıran yönlerin keşfine çalışmaktadır. Tecvîd ilminde harf düzeyinde yürütülen incelemelerin esasını teşkil eden mahreç ve sıfat konularını derinlikli bir araştırmaya tabi tutmakta, harflerin yan yana gelmesi durumunda oluşan kuralları tüm boyutlarıyla ve gerekçeli olarak incelemektedir.

Kur’an okuma usulleri, nağmeli okuma, tilavette ses tonlaması ve telaffuz kusurları gibi tilaveti ilgilendiren bazı temel meseleleri de analize tabi tutan bu çalışmayı ayrıcalıklı kılan en temel özelliği, tecvîd ilmini tarih, sistematik, mesele ve illet tespiti boyutuyla ele alması ve bu kapsamda tecvîd ilminin sadece birtakım kurallar manzumesinden ibaret olmadığını, bu kuralların her birine vücut veren bir mülahaza ve gerekçenin bulunduğunu gözler önüne sermesi ve böylece tecvide dair meseleler hakkında derinlikli bir bakış açısı sunması olarak ifade edilebilir.