Bir yazar, bir müzisyen, bir şair, bir yönetmen. Her biri ülkenin önde gelen sanatçısı. Her biri inzivasında, üretme sancısıyla baş başa. Dış dünyada kopan darbe söylentisi onları dağın zirvesindeki merkezde, geçmiş ile gelecek tasavvurlarının silinmeye yüz tuttuğu bir eşikte mahsur bırakır. Hayatlarının artık bir sahneye dönüştüğü bu yeni düzende, bazen göklerden gelen emirlerin yönettiği oyunun kurbanları, bazen de bu akıl almaz projenin hevesli piyonları olurlar.

Farklı coğrafyalara savrulan, benliklerini ve sanatlarını sorgulayan bu karakterler, kendilerini ve okuru aynı sorunun kalbine sürükler: Uğruna her şeyin feda edildiği bu büyük ideal, gerçekten bir kurtuluş vaadi midir, yoksa arzu ile iradenin takas edildiği gönüllü bir tutsaklık mı?

Selami Mete Akbaba, bu ilk romanında, otoritenin bazen hükmeden değil, hükme mahkûm olanı da temsil ettiğini gösteriyor. Büyük bir ideale inanıyor olabiliriz; fakat insanlık bu idealin neresinde duruyor?