"Öksüzlük, Bitmeyen Yalnızlığın Adıydı”

Hayatın en savunmasız anında annesiz kalan iki küçük kardeş, iki küçük yürek. Onlar için dünya bir anda sessizleşir, tüm renkler solar. Ama kardeşlik bağı, kaybolan her renge inat içlerinde yeni bir ışık yakar.

Çevrelerinde şefkatli insanlar vardır fakat hiçbir sıcaklık bir annenin yokluğunu dolduramaz. Zaman geçtikçe öksüzlük de büyür; oyunların arasında, gecelerin sessizliğinde, kalplerinin en derin yerinde.

Bu hikâye, hayata tutunmanın, kardeşliğin sarsılmaz gücünün ve insanın içindeki derin yaralarla yaşamayı öğrenmesinin öyküsüdür. Gerçek bir hayat hikâyesinden esinlenerek kaleme alınan bu satırlarda, kaybın acısıyla umudun ışığı yan yana duruyor.