Bu eser, Kur'ân'ın bütünlüğü olgusunu ele alıyor. Kur'ân metnini oluşturan kelime, terkip ve cümlelerin birbirleriyle bağlantılarını inceliyor.

Araştırıcıyı bütüncü yaklaşımdan uzak tutan psikolojik durumları ve metod farklarını tespite çalışıyor. Kur'ân'ı bütüncü yaklaşımla anlamanın önemini örneklerle vurguluyor. Önyargılı yaklaşımların sonuçlarını Kur'an bütünlüğü bağlamında irdeliyor. Kur2an tefsirinin Kur2an dışı araçlara zorunlu olarak ihtiyaç duyduğunu tekrarlıyor.

Kur'an'ın metin bütünlüğünün onun olguyla ilişkisinin imkanları çerçevesinde aranabileceğinin altını çiziyor.