Aleksandr Puşkin’in ilk düzyazı eseri Müteveffa İvan Petroviç Byelkin’in Öyküleri, bir toprak sahibinin zamanında karşılaştığı insanlardan duyarak kâğıda döktüğü ve ölümünden sonra ardında bıraktığı beş öyküden oluşuyor. Atış, her zaman ciddi ve ürkütücü görünen gizemli Silvio karakterinin geçmişinin sır perdesini aralarken Tipi, âşığıyla kaçmaya karar veren genç bir kızın kaderinin onu beklenmedik noktalara götürmesini konu alıyor. Tabutçu, yeni komşularının tatsız davetinden sonra kendini ölülerle her zamankinden daha haşır neşir bulan bir tabutçuyu; Menzil Bekçisi, kızıyla birlikte küçük evinde yolcuları ağırlayan yaşlı bir adamın talihsiz öyküsünü anlatıyor. Köylü Küçük Hanım ise kavgalı iki ailenin gençlerinin yasak aşkını ele alıyor.

Aydın okuyucularımız, karşıtlığın hayal gücümüzü daha sert bir şekilde etkilemesi için Shakespeare ve Walter Scott’ın kendi mezarcılarını neşeli ve şakacı insanlar olarak gösterdiklerini bilirler. Gerçeğe olan saygımızdan dolayı onların izinden gidemiyoruz ve tabutçumuzun mizacının, kasvetli zanaatıyla mükemmel bir uyum içerisinde olduğunu itiraf etmek zorundayız.