Kitap, din sosyolojisi ve özellikle din ve zihniyet ilişkisi üzerinde Max Weber'in çığır açan görüşlerine toplu ve kritik bir bakışla yola çıkıyor. Kendi kültür çevremizde konunun sınırlarını çizerken, ağırlığın üst perdece monoton şer'i kurullardan sade ve samimi kıssaları ile tasavvufa kaydırıldığı gözden kaçmayacaktır. Kitap özü ve mana derinliğini zamanla yitirmiş bir kültürün sığ ve kuru manzarası ile son buluyor.