Honoré de Balzac’ın devrim sonrası Fransa’nın çalkantılı ekonomik ortamında edindiği deneyimlerden yola çıkarak zenginlik ve ahlak arasındaki gerilimi yansıttığı kısa öyküsü Efendi Cornélius, XI. Louis’nin hayatı açgözlülük ve fedakârlık arasında gidip gelen, zengin ama ahlaki açıdan şüpheli hazinedarı etrafında şekilleniyor. Bir aşk entrikası arka planında hırsın ve materyalizm tutkusunun insanın başına neler açabileceğini keşfe çıkan bu eser, özellikle karakter gelişiminin inceliklerine ve sosyal eleştiriye ilgi duyan okuyucularda büyük ilgi uyandıracaktır. 

“Orta Çağ’da uzun bir ruhsal coşkunun ardından pek çok aşkın başlamasına şaşırmamak gerek. Bu aşklar çoğu zaman kutsallıktan uzak bir şekilde sona erse de kadınlar her zamanki gibi tövbe ederek bu duygusal yolculuğu tamamlarlardı. Dinî duygu o zamanlar kesinlikle aşk duygusuyla bazı benzerliklere sahipti, ya aşkın temelini ya da sonunu temsil ediyordu. Aşk hâlâ bir din olarak kalmıştı; hâlâ güzel bir fanatizme, safça inanılan batıl inançlara, Hristiyanlıkla özdeşleşen yüce bir bağlılığa sahipti.”