Hikâyelerinin önemli bir kısmanda, dönemin savaş yıllarının etkisiyle, çöküş dönemi Osmanlı Türk gençliğinin milli hislerini canlı tutmak arzusuyla Türk-Osmanlı kahramanlığını, imanını, faziletini ve çocukluk hatıralarını, yaşayan duru bir Türkçe ile işleyen Ömer Seyfettin, XX. Asır realist Türk hikâyeciliğinin önde gelen isimlerindendir.

Yazarın, toplumsal hayatın aksayan taraflarını eleştiren ve bu olayları yaratan şarlatan şahısları ele alan hikâyelerinde, hicivci bir karakter görülür. Edebiyatın halka hitap etmesi gerektiğine inanan Ömer Seyfettin’in hikâyelerini yazarken duyduğu heyecan, umumiyetle halk kütlelerinin duygularını okşayan bir heyecandır.

Millî, tarihî hikâyelerinde sade çizgilerle, kuvvetli Türk-Osmanlı tipleri yaratan yazarın en başarılı eserleri bu türden hikâyelerdir.

Ömer Seyfettin’in, herkesin anlayabileceği sade Türkçe ile ortaya koyduğu küçük hacimli hikâyeleri Türk okuyucuları arasında büyük rağbet görmüş, bu yüzden günümüze kadar okuyucu kitlesi artarak devam etmiştir.