Sevilmeyi herkes ister ama bu yolda neler harcadığımızı, nelerden taviz verdiğimizi ve aslında gerçek sevginin ne olduğunu hiç hesaba katmadan ilişkilerin kollarına bırakırız bazen kendimizi. Tükendiğimizde uyanırız.

Sevilmek için çok uğraştığınız oldu mu? Sizi sevdiğini söyleyerek sizden aşırı fedakârlık talep eden biri karşısında kişiliğinizin çok dışında davrandığınız için inanmadığınız bir hayatı yaşadığınızı düşündünüz mü hiç? Sonsuz bir sarmalın içinde kaldığınızı hissettiğiniz halde döngüyü sonlandırmak adına o minicik adımı atmaya çekindiniz mi? Aklımız, mantığımız bize sağlıklı ve mutlu bir ilişkinin o kişiyle mümkün olmayacağını, hiçbir şeyin değişmeyeceğini söylediği halde neden tekrar döneriz?

Sevilmek ihtiyacıyla manipüle edilmiş, gündelik manipülasyonlardan narsistik manipülasyona giden taşlı, engebeli ve kasisli yollarda savrulmuş olabilirsiniz. Sevgi yaşamsal bir ihtiyaçtır ve daima ulaşacağınız bir yerlerde hep var olmaya devam edecektir. Neden bu kadar muhtaç hissettiniz ve sevilme beklentisiyle manipüle edildiniz? Üzerine düşünmeye değmez mi? Sevgide yaralandığınız yeri o kişi iyileştirebilir sanıyorsunuz belki de. Oysa boşluğun sebepleri çok uzak geçmişte. Çocukken ıssız bırakılan kalbinizde. Bugüne ait hiç kimse oranın yarasını onaramaz. Hiç kimse kendi açmadığı yarayı kapatamaz.

Peki manipülasyonları yapan kişi sizseniz?

Yalanların kol gezdiği bir dünyaya neden daha fazla katkı sağladığınızı düşünmek ister misiniz? İhtiyaçlarınızı karşılamanın daha direkt, cesur ve adil bir yolu daima vardır. Evet risk içerir ve eliniz boş dönebilirsiniz. Olsun, yeniden denersiniz.