Yirminci yüzyılda İran’da yetişen iki dilli şairlerin başta gelenlerinden biri de Muhammed (Mehemmed) Hüseyin Şehriyar’dır. Hafız ve Sadî başta olmak üzere klasik İran şiirinin ustalarının izinden giden Şehriyar genelde klasik tarzın kurallarına bağlı kalmış, klasik mazmunları kullanmıştır.

Yârin şehrinde bundan başka şehriyar yok

Yârin şehri gibi şah yetiştiren bir şehir yok

Ben cennet kuşuyum ama bu kafeste

Şimdi aşkın esiriyim; kaçacak yer yok

Hazan yaprağı yüzüm gibi sararmasın

Gülüm! Yüzünün tazeliğinde bahar yok

Lalenin kanıyla gül yaprağına yazmışlar

Vah vah! Lale yüzlülerin devrine itibar yok

Yıldız! Sahit ol. O naz uykusu sarhoşunun

Geceleri uyumaz âşığın halinden haberi yok

Yârin şehrinde yaşamak cana can katar ama

Bu şehirde Şehriyar’a gamdan başka yâr yok