İsmail KAZDAL, âhir ömründe Kur’ani iman sahiplerine karşı fikrî sorumluluğunu yerine getireceğine inandığı “son eserim- Rabbime karşı son görevim olsun” diye benimsediği “Çağdaş İtikâdi Sözlük”ü kaleme aldı ve çok sevdiği Rabbine kavuştu.

Bir Mücadele Adamının Ardından

İsmail KAZDAL’ın, yani babamın Vefatının üzerinden geçen beş yılın ardından çok daha net bir şekilde anladım ki, bir insanın ardından bıraktığı en büyük miras, gönüllerde bıraktığı izdir.

Onu hiç görmeden seven, sadece kitaplarından tanıyan, yazılarını okuyarak yönünü bulan insanlar vardı.

Bu, bir kalemin değil, bir imanın tesiriydi.

Çünkü o, bir fikir ve dava insanıydı.

Tavizsizdi, keskin sözlüydü, fakat samimiyetinde asla sarsılmazdı.

Malumattan bilgiye, bilgiden idrake, idrakten karara, karardan imana varan bir yolculuğun sonunda, artık geri dönmeyecek kadar hakikatin içine girmeyi şiar edinmişti kendine.

Siyasî menfaat, maddî kazanç, makam veya şöhret onun dünyasında hiçbir değer taşımıyordu.

Tek ölçüsü Hakk’ın rızası idi.

Boykot edildi, yalnız bırakıldı, yanlış anlaşıldı ama asla eğilmedi.

Yayımcılık hayatına da bu şuurla yön vermişti:

“Kazdal Yayınları” kapatıldığında “İhya Yayınları”nı kurdu; çünkü onun hedefi yaşadığı çağda İslam’ın ihyasıydı.”

Oğlu M. Fatih KAZDAL