İnsanoğlunun yeryüzündeki serüveni, aynı zamanda bitmeyen bir şifa arayışının da tarihidir. Kadim zamanlardan bu yana, hastalık kapıyı çaldığında insan yüzünü hep toprağa, doğaya ve onun sunduğu sessiz hazinelere dönmüştür. Anadolu’dan Orta Doğu’ya uzanan bu geniş coğrafyada, şifa sanatının piri, bilgeliğin simgesi olarak Lokman Hekim adı yankılanır. Efsaneler, onun sadece bir tabip değil, tabiatın dilini çözen bir bilge olduğunu anlatır. Rivayet olunur ki Lokman Hekim kırlarda dolaşırken, bitkiler ona dillerince seslenir; “Ben şu derde devayım, ben bu yarayı iyileştiririm” diyerek sırlarını fısıldarlarmış. Bu fısıltılar, insanlığın doğayla kurduğu ilk ve en saf temasın, bitkisel şifanın temelidir.

Elinizdeki bu kitap, Lokman Hekim’in asırlar öncesinden gelen o kadim fısıltılarını, günümüz insanının anlayacağı bir dille yeniden tercüme etme gayretinin ürünüdür. Ancak bu çalışma, sadece nostaljik bir geçmişe özlem değil, aynı zamanda köklü bir medeniyet mirasının bugüne taşınmasıdır. Zira Lokman Hekim’in temsil ettiği bu "doğal bilgelik", İslam medeniyetinin zirve noktalarından biri olan Tıbb-ı Nebevî (Peygamber Tıbbı) ile rafine edilmiş, bir sisteme kavuşmuş ve manevi bir boyut kazanmıştır.