Eskiler ne var ne yok, denildiğinde "Allah var şeriki (ortağı) yok" diye cevap verirlerdi. Ne güzel bir cevap. Kadim medeniyetimizin özeti gibi. Değil mi ki Allah var, gam yok. O halde ne gam.

Modern dünya da bunu keşfetmiş. Bir kişi sürekli hastayım desin inanın hasta olmasa da hasta olur. Yok yere sağlığından olur. Pozitif düşünce diye bir kavram geliştirmişler. İyi düşünen iyi görür. İyi gören mutlu olur. Mutlu olan mutlu eder.

Pozitif düşüncenin alası bizde. Gün doğmadan neler doğar, sözü bizden başka hangi milletlerde var acaba.

Erzurumlu İbrahim Hakkı Hazretleri ta 17. Yy' da öyle buyurmamış mı: "Görelim Mevla neyler/ Neylerse güzel eyler…

O günden sonra ben de "ne var ne yok" sualini gündemimden çıkardım. Artık "ne var ne çok" diye sual ediyorum.

Çoklar o kadar çok ki yok demeye gerek yok. Yok dersek yok olur, var diyelim var olsun. En azından denemeye değer. Denesek ne kaybederiz?