B-u kitapta şu iddialara yer verilmektedir:

Şeytan ve İblis, müşahhas zatî varlıklardır. Şeytan; kötülüğün genel adı, egomuz veya nefsimiz değildir.

-Şeytan ve İblis farklı varlıklardır. Hz. Âdem’e secde etmeyen İblis’tir. Hz. Âdem’i cennetten çıkaran ise Şeytan’dır.

-İblis’i yoldan çıkaran ve Hz. Âdem’e secde etmemeye ikna eden varlık, Şeytan’dır. İblis, Şeytan’ın hizmetkârıdır.

-Şeytan, İblis’ten daha önce isyan etmiş ondan daha tehlikeli şerli bir varlıktır. Muhtemelen Şeytan da başka bir kadim şerli varlık tarafından saptırılmıştır.

-İblis’in cinlerden olduğu Kur’an’da açıkça ifade edilirken, Şeytan’ın kökenine dair bilgi verilmemektedir.

Muhtemelen Şeytan, cin değil ruh kategorisinde olan bir varlıktır.

-Cibrîl ve Mikâl, meleklerden daha üstün bir varlık grubu olan ruh kategorisindedirler. Mele-i alâ, bu ruhlardan oluşmaktadır.

Melekler de mele-i alâ’nın hizmetinde çalışan varlıklardır.

-Hz. Âdem’i cennetten çıkaran Şeytan ve Hz. Âdem’e secde etmeyen İblis, hâlihazırda hayattadırlar.

-Meleklik ve şeytanlık, vazife-rütbe adıdır. İblis meleklerdendi, Hz. Âdem’e secde etmeyi reddedince şeytanlardan birisi haline geldi.

-Hz. Âdem ilk insan değil, ilk beşerdir. Hz. Âdem’den önce de insanlar yeryüzünde yaşamışlardır ve muhtemelen onlara elçi olarak melekler gönderilmiştir. Hz. Âdem’in yaratılmasıyla birlikte yeryüzündeki akıllı-iradeli varlıklara vahyin iletilmesi meleklerden beşere geçmiştir.