Hz. Peygamber’in söz ve uygulamalarının aktarımı olarak hadislerin Müslümanların inanç ve uygulamalarına dayanak olması açısından elbette ki önemi büyüktür. Bu nedenle bir inanç, zihniyet veya uygulamanın İslamî olduğundan söz edebilmek için Kur’an veya sünnetten referans gösterilmesi beklenir.

Bilindiği üzere pek çok yabancı inanç ve uygulama, Kur’an yorumlarıyla ya da Hz. Peygamber’e izafe edilen sözlerle İslam’ın bir parçası olarak gösterilmeye çalışılabilmiştir. Özellikle sûfîlerin, yabancı kültürlerden aldıkları inanç ve uygulamalarını, daha İslam tarihinin başlarında İslam’danmış gibi göstermeye çalıştıklarına dair bilgiler bulunmaktadır.

Sûfîlerin en fazla değer verdikleri kavramların başında velî/evliyâ kavramları gelmektedir. Onlar, bu kavramlardan türettikleri pek çok farklı ünvanlarla andıkları kişilerin, Allah tarafından seçilmiş olduklarına inanmış, bunun İslam’a uygun bir inanç olduğunu göstermek amacıyla hadis kaynaklarında yer alan bazı hadis rivayetlerini de kullanmışlardır. Bu kitapta söz konusu kavramların en önemlisi olan hadis rivayetlerinden ve Buhârî’nin es-Sahîh’inde geçmesi nedeniyle Müslümanların geneli üzerinde ciddi etki bırakan ve “Velî Hadisi” adıyla meşhur olan rivayet ele alınmıştır.

Eserde ilgili hadis rivayeti, isnâd ve metin tenkidine tabi tutularak Hz. Peygamber’e ait olup olamayacağı değerlendirilmeye çalışılmıştır.