Yıllardır içimi kemiren bir derdim var, bir süredir bunu yazarak siz sayın “yetişkinler” ile, canım “büyük”lerim ile paylaşma kararı aldım.

Neymiş bu hatun kişinin derdi diye merak edip kitabı elinize aldıysanız eğer ne de iyi ettiniz.

“YETİŞKİNLER”, “BÜYÜKLER” diye seslenirken aslında hitap etmek istediğim kişiler tam olarak sizlersiniz; çocuklar ile bir şekilde iletişim halinde olan herkes.

İlla anne-baba ya da büyükanne-büyükbaba olmanız gerekmiyor veya hala-dayı olmanıza da gerek yok. Belki bir çocuğun komşu ablasısınızdır. Hatta belki farkında bile değilsinizdir, apartmanınızda oturan ufaklığın platonik aşkısınızdır.

Evet, tam olarak size sesleniyorum. Bir derdim var, beni dinler misiniz?