Kusurlu balkonlar, unutkan güller ve yorgun rüzgârlar boyunca

İki dalgın, iki üzgün, iki yalnız olarak baktığımız aynı deniz

Aynı kalbin içinde ayrı cephede, insan dediğimiz uzunca bir kaygı aramızda

Mahcup barbarların şarkısıdır ağzımdaki sunak, elimde kalan tabula rasa!

Dünya, alınmamış bir intikam gibi büyüyor içimizde.