“Demek ki aslında ’P’ Kuşağı’nın başka bir seçeneği yoktu, yetmişlerin Sovyetlerindeki çocuklar, ana babaları Brejnev’i nasıl seçtiyse aynen o şekilde Pepsi’yi seçtiler. Sebebi ne olursa olsun, bu çocuklar yaz zamanı sahilde uzanıp masmavi bulutsuz ufku seyre daldıklarında, Novorossiisk kentinde şişelenen ılık Pepsi-Cola’dan içtiler ve denizin öte yakasındaki uzak, yasaklanmış dünyanın günün birinde hayatlarına girmesinin hayalini kurdular.”

Pelevin’in gizem, toplumsal eleştiri, bilimkurgu gibi birçok yazınsal alandan beslenen kurmaca evrenine açılan fazlasıyla kapı mevcut. Satirik unsurlarla donanmış Homo Zapiens “P Kuşağı” Sovyet rejimi sonrası afallayan Rus halkının kültürel dönüşümünde, ideolojik boşluğun kapitalist düşlerle doldurulmaya çalışılmasının bir eleştirisi. Kontrol ve propaganda aracı olan televizyon ve reklamlarla gerçeklik yitirilmiş, insan sanal bir varlığa dönüşmüştür. Sanal politikacıları yaratmak için kullanılan teknoloji de Amerikan ürünüdür artık. Rus vatandaşlarının kadersizliğinden payını alan genç ve idealist şair Babylen Tatarski reklam metni yazarına dönüşmüş ve yaşıtları gibi yasak ülkenin içeceğini çoktan tatmıştır.

Pelevin, dönemin Rusya’sını grotesk ögelerle, absürt bir şekilde yansıtıyor, kimliklerini kaybetmiş bir nesli oluşturan unsurların mezarını çok ince uçlu bir hiciv iğnesiyle kazıyor. Doğu mistisizmi, Che Guevara’nın konuşan ruhu, gerçeklerin mitik kurguya müdahalesiyle yoğurulmuş bir roman Homo Zapiens.