Oturma ve yer üzerine yazıları ile Heidegger’in  çalışmaları 20. yüzyılın ikinci yarısında sadece filozoflar ve  felsefe öğrencileri için değil, birtakım  mimarlar  ve  mimar  yazarlar  için de önemli hâle  gelmiştir.  Heidegger’in  çalışmalarında  yer  (kulübe)  ve  düşünme  şekli  arasında  karşılıklı 

etkileşimin  gerçekleştiği  özsel  bir  bağ  vardır  ve  Sharr  bu  bağın,  artık  izi  sürülemez  olan  bazı düşünsel patikalarını Heidegger için açmış olabileceğinin farkındadır. Bu anlamda Heidegger’in Todtnauberg’deki kulübesi, mimari olduğu kadar felsefi de bir olaydır.

Bu  kitap  bir  kulübenin  şu  ana  kadar  yapılmış  en  titiz  mimari  “eleştirisi”  olmakla  birlikte; Heidegger’in geç dönem 20. yüzyıl mimari teorisi için mihenk  taşına dönüşmüş fenomenolojik metinleri  yazdığı  yer  olduğunun  da  tüm  yönleriyle  ortaya  serilmesidir.  Ancak  Sharr,  kendi çalışmasını bir filozof olarak değil, bir mimar olarak gerçekleştirdiğini özellikle belirtir.

Bu  kitap;  mimarları  felsefe  tarafından  filozofları  da  mimarlık  tarafından  yönlendirilmiş  olarak düşünmeye davet eder.

Ya  da  daha  doğrusu  bu  eser;  düşünme,  mekân,  yer  ve  bir  kulübe  üzerine  düşünmek  isteyen herkesin okuması içindir.