Bahar ayı, her yerden sular akıyor. Karlar çoktan eridi. Elma ağacım çiçek açtı açacak.

Her yerde hızar sesi var, ağaçlar budanıyor. Koyunlar kuzuluyor. Babam, “Koyunlar bu sene hep ikiz doğurursa köşeyi döneriz,” diyor.

Köşeyi dönmek ne demek bilmiyorum. Her gün yüz kere Semihagilin köşeyi dönüyorum, bir şey olduğu yok. Köşeyi dönünce çemberim olsun istiyorum, uçurtma olup gökyüzünde süzülmek de yakışır bana, gökkuşağında kızak da kayabilirim.