Günümüzde İslam, insanların vicdanlarında zafiyete uğramış ve teknolojik olarak çağ atlayan bir dünyada gayrimeşru hayatın yayılması, İslam fıkhını anlamayı ve tatbik etmeyi daha da zor bir hale getirmiştir. Mahkemeler tarafından beşeri kanunlarla verilen bağlayıcı hükümler karşısında dinî hükümlerin nasıl anlaşılıp hayata tatbik edileceği, yine ticari konularda envâ-i çeşit alışveriş, kiralama, şirket emsali akitlerin oluştuğu bir devirde Müslüman’ın nasıl bir ticari hayat yaşayacağı bir yana Kur’an-ı Kerim ve hadis-i şerif dönemi olan asr-ı saadetten uzak kalmanın ilimde verdiği zayıflık, her kalem tutanın istediği fikri İslam’a yamayabilmesine cesaret vermiştir. Bu durum, kimini Kur’an-ı Kerim’e tarihsel olarak yaklaşmaya ve çağın gereklerine göre Kur’an-ı Kerim’i uydurmaya sevk etmiş, kimini modern görüşleri benimseyebilmek için fıkıhtaki birçok esası görmezden gelmeye itmiştir.

Hâlbuki fani olan bu âlemde fıkıh, sadece ahiret hayatına karşı motive eden, korkumuzu giderip dünya isteklerimizi temin etmek için her türlü soruna “câiz” fetvası arayan bir ilim değil, belki her durum ve şartlarda Rabbimize karşı nasıl kulluk edeceğimizi hedefleyen ve bunun yanında hayatımızı rıza-i ilâhiye’ye göre mutlu kılacak her dönemde Kur’an ve Sünnet’in hayata tatbikidir. Fıkıh, arzuladıklarımızın hepsini câiz kılan değil, belki Kur’an ve Sünnet’e göre “câiz” veya “câiz değil” sonucunu verendir.