Gerçek vefa, iyilikleri unutmamak, yapılan yanlışları da büyütmemektedir.

Gerçek vefa, kimsenin selam vermediği bir zamanda selam vermek, kimsenin görmek istemediği bir anda göz teması ve gönül teması kurabilmektir.

Gerçek vefa, vefa göstermemiz gereken kişi hata yaptığında, yanlış yaptığında, eksik yaptığında, unuttuğunda, hatırlamadığında, görmediğinde utandırmadan varlığını hissettirmektir.

Gerçek vefa, bir doğruyu yaparken kendine işaret etmeden, övünmeden yapılması gerekenleri sıradan bir davranış gibi yapabilmektir.