45. Durak - Büşra Nur

- Poster

- Ayraç

- Karakter mektubu

“Güven, insanı insana kavuşturan yoldur.

İnsanları bir fiil olarak gittiğinde değil, yürüdüğün yolu şüphe ateşiyle yaktığında kaybedersin."

Akasya, geçmişin izlerinden kurtulmak için her yıl haziran ayında başka bir şehirde farklı birisi olarak hayata yeniden başlar. Ardında kalan şehirlerde yalnızca anılarını değil, kendinden parçalar da bırakır.

Bir haziran akşamı daha karanlığa karışırken bu sefer Ankara’ya doğru yol alır. Bu şehrin yalnızca bir durak değil, geçmişiyle yüzleşeceği bir başlangıç olacağından bihaberdir.

Kırk beşinci durakta karşılaştığı Yekta Emir Ilgaz, kaybettiği anıların izlerini bir bir gün yüzüne çıkaracak, Akasya’nın tüm doğrularını yerle bir edecektir. Aynı acılardan geçmiş ama farklı yollarda yürümüş bu adam, onu yıllar önce bıraktığı karanlık geçmişin tam ortasına çekecektir.

Peki haziran gelip de başka bir şehre gitme vakti geldiğinde Akasya, Ankara’yı ve en çok da Yekta’yı geride bırakabilecek midir?

“Buz kesmiş ellerin…

Bir gün gideceksin diye mi hep kapıda asili ceketin?

Sevgilim, birinin gidişlerini sevebilir misin?

Ben seveceğim, adımlarını izleyeceğim.”