Modern kültür tarihinin kurucularından Hollandalı Johan Huizinga’nın 1919 tarihli kitabı Ortaçağın Sonbaharı, 14 ve 15. yüzyıl Fransa ve Hollanda’sının gündelik yaşamının, düşünce ve sanat dünyasının kapsamlı bir portresini çizerken ortaçağın en zekice analizlerden birini sunuyor. Ortaçağın son dönemlerini sanatçıların, ilahiyatçıların, şairlerin, vakanüvislerin, prenslerin ve dönemin devlet adamlarının düşünce ve duyguları aracılığıyla inceleyen Huizinga, bu çalışmasında okuru ortaçağ yaşamının ihtişam ve sadeliğine, nezaket ve vahşiliğine, pastoral yaşam biçimine, acılarına, sanat ve gündelik yaşamına dair bilimsel olduğu kadar da edebi bir yolculuğa çıkarıyor.

“Yirminci yüzyılın en muhteşem ve en büyüleyici tarihi klasiklerinden biri.” —Francis Haskell “Yazıldığı dönem için çığır açıcı bir tarihi yorum.” —Rosamond McKitterick