Roland Barthes

Nisan-Mayıs 1974’te Çin’e gitmişti.

Yanında felsefeci ve yayın yönetmeni François Wahl ile Tel Quel dergisi topluluğundan Philippe Sollers, Julia Kristeva, Marcelin Pleynet vardı. Çin’den bir metinle dönmeyi arzulayan Barthes yolculuğun ilk anlarından itibaren defterine çizimler eşliğinde notlar almaya başlamış, yolculuğun son gününe kadar da titizlikle sürdürmüştü bu çabasını.

Notlarda neler mi var? Özellikle propaganda konuşmalarının ardındaki Mao’nun Çin’i var; birer tablo izlenimi veren, tek tek sözcüklerden oluşmuş anlık görüntüler var; ve elbette gözlemledikleriyle, yaşadıklarıyla, yorumlarıyla, kişisel hazlarıyla, geçici sıkıntıları ve anlık küçük mutluluklarıyla “benzersiz yazar” Barthes var.

Olaylara, durumlara, görevlilere, gençlere ve şeylere  fenomenolojik bir bakışla yaklaşan Barthes’ın esinleyici, anımsatıcı,  çağrıştırıcı notlarında kendine özgü eleştirel, çarpıcı, ironik tutumu da sürekli hissediliyor.