Hekataios’un çalışması, Homeros gibi önceki anlatıcılardan farklı olarak mitolojik betimlemelerden ziyade gözleme dayalı bir yeryüzü tasvirine yönelir. Bu yaklaşım, özellikle Avrupa kıyılarının tarifinde kendini gösterir. İberya’dan Trakya’ya kadar uzanan coğrafya, denizcilik bilgisine dayalı biçimde tanımlanmakta; nehirler, dağlar ve halklara ait bilgiler belirli bir düzen içerisinde sunulmaktadır. Bu bakımdan Periodos Ges, hem kartografik hem de etnografik bir öncül metin niteliği taşır.

Eserin Avrupa bölümü, yalnızca coğrafi sınırların değil, aynı zamanda kültürel sınırların da ilk kez sistematik olarak ortaya konduğu bir çerçeve sunar. Keltler, Thraklar ve Skythler gibi halklar, Hekataios’un anlatısında “öteki”yi temsil eden figürler olarak belirse de bu gruplar artık sadece mitolojik ya da anonim unsurlar değil; coğrafi konumları ve özellikleri tanımlanabilen topluluklar haline gelmiştir. Bu yönüyle Hekataios, etnik ve kültürel çeşitliliği haritalandıran ilk yazarlardan biri sayılabilir.

Bununla birlikte Periodos Ges’in Avrupa kıtasına dair en önemli katkılarından biri, bu bölgeyi bir bütün olarak kavramsallaştırma çabasında yatmaktadır. Avrupa artık yalnızca parçalı yerleşimlerin toplandığı bir coğrafya değil, belirli sınırlarla tanımlanabilen bir alan olarak tahayyül edilmektedir. Bu zihinsel haritalandırma, ilerleyen dönemlerde Herodotos’un tarih anlatısında ve Roma’nın siyasi coğrafyasında temel bir referans noktası haline gelecektir.

Sonuç olarak Hekataios, Periodos Ges’in Avrupa bölümünde, coğrafya ile etnografiyi birleştiren erken bir anlatı ortaya koymuş; Hellen dışındaki halkları tanımlayarak hem fiziksel hem de kültürel sınırların çizilmesine öncülük etmiştir. Onun çalışması, mitolojik gelenekten rasyonel gözleme dayalı bilgi üretimine geçişin ilk örneklerinden biri olarak, klasik coğrafya ve tarih yazımının gelişiminde merkezi bir konuma sahiptir.