Normalde sessiz olması gereken nemli mağaralarda düşe kalka koşmaya çalıştım. Kendimi yorgun, bitkin ve çaresiz hissederken mağaralarda kulakları tırmalayan çığlıklar ve haykırışlar sessizliği yırtarak yankılanmaktaydı. Peşimde kaçının olduğunu anlayamadım. Kesinlikle çoktu. Grubumdaki kişilerden ayrı düşmüştüm. Onların durumlarını merak ettim ama şu anda kendimi düşünmeliydim. Tabii arkamdakiler beni yakalarsa ne olacağının farkındaydım. Bundan dolayı bacağımdaki yaraya rağmen sürünerek düşe kalka devam etmeye çalışıyordum, en kötü saklanacak bir yer bulmalıydım. Arkamda, yaralarımdan sızan kanla oluşmuş salyangoz izine benzer bir iz bıraktığımı fark ettim. Ölüyor olmasaydım bu görüntüyü acayip komik bulabilirdim. Vücudumun hâkimiyeti ve algısı her saniye azalmaktaydı.

“Hayal edebileceğiniz her şey gerçektir.” Pablo Picasso