Sorunsallaştırmak, tasarlamak ve yapmak arasında çok sıkı bağlar var ve bu aşamaların sıralanışı değişse bile aralarındaki sıkı bağlar hiç değişmiyor. Bu yüzden yapmayı bilmeli ya da başka bir deyişle, yapma bilgisine sahip olmalıyız. Mimarlık nesnelerinin hakikatini ancak o zaman anlayabiliriz. Anladıklarımızı anlamlandırabilir, anlamlandırdıklarımızı da anlatabiliriz. Böylelikle incelikli ayrıntılarla tasarlanmış mimarlık nesneleri toplumsal/kültürel tartışmaların özneleri olarak etkin olmasını sağladıkları mimarlığın mekân tasarlamak kadar ‘durum tasarlamak’ olduğunu da gösterip şimdi olduğundan daha iyi bir “atmosfer”de yaşayabileceğimiz konusunda bizi ikna edebilir.

There are very tight connections between problematizing, designing, and making, and although the order of these stages may change, the tight connections between them remain constant. Therefore, we must know how to build, or in other words, possess the knowledge of building. Only then can we understand the truth of architectural objects. What we understand can be given meaning, and what we give meaning to can be narrated. In this way, architecturally refined objects, designed with subtle details, can demonstrate that architecture is not just about designing spaces but also about designing situations, thus convincing us that we can live in a better “atmosphere” than we do now.