Ne dediysem doğru dedim, ne duyduysam yazdım. Sanmayın hepsi kurmaca. Ayakkabı seçiminde Manidar Pekbeğenirin yanındaydım mesela, arabası bozulan Şakir Beyle ben yürüdüm. Cenaze evindeki mal kavgasına şahit

oldum, gündelikçi Nerimanla cam, çerçeve sildim. Sabir Beyle oturup ağladım Emirganda. Villa Aslanbeyin camından baktım köye, babaannenin eski buzdolabında çikolata aradım. Soru çözmekten bunalan gençle

sığındım camiye, genç şairin şiirlerini dinledim.

Yelek giyip gariban aradım kadınlarla, sonra Yol

Babaya varıp bir Fatiha okudum. Şahika Hanımın enfes sofrasında doyurdum karnımı, Eyüp Sultan mezarlığında yatan şiir ustasından aşkı öğrendim. Otobüste ağlayan bebeği aldım kucağıma, ilgisizlikten hastalanan çocuğun

elinden tuttum. En sonunda bir balık ekmek

yiyeyim dedim, o da boğazımda kaldı. Velhasıl

ne dediysem doğru dedim, ne duyduysam

yazdım. Sanmayın hepsi kurmaca.