Yaşanmışlıklar üzerinden bir şeyler öğrenmek, başkalarının tecrübelerini miras olarak almak; daha ileriye gitmek için çok ciddi fırsatlar sunar. Her şeyi yeniden deneyimlemek, binlerce yıllık insanlık gelişiminin hasılasını yok saymak mümkün değildir. Her doğan insan, bu birikimler üzerinde yükselmektedir.

Tıpkı bu büyük miras gibi bireysel yaşanmışlıkların da bazı hedeflere daha hızlı erişmeyi sağladığı gerçeği de ihmal ve inkâr edilemez. Tek bir kişinin deneyimleri, okyanusta damla misali bile olsa o damlaya ihtiyaç duyan birileri elbette vardır. Zaten okyanus dediğiniz şey birçok damlanın bir araya gelmiş hâli değil midir?

Kimlerin işine yarar bilmiyorum ama ben en azından bana düşeni yapmış olmayı önemsiyorum. Bir meyve ağacı ekmek gibi bir çaba benimkisi. Belki attığım çekirdek çürüyecek ve hiç yeşermeyecek.

Belki daha tazecikken bir keçi onu yiyip bitirecek. Belki de ağaç olup meyve verecek. O meyveleri kimler yer?

Ya nasip...