Soruların hızı kesilmeye başladığında Senatör Reid'e baktım, iki eliyle yüzünü ovuşturuyordu. Sonunda konuştu: "Sayın Başkan, Sayın Bakan. Bu gece buraya geldiğiniz ve durumu bizlere anlatarak sorularımızı yanıtladığınız için teşekkür ediyorum. Faydalı oldu. Bizim getirdiğimiz yorumları ve tepkilerimizi dinlediniz. Fakat kimse yanılmasın. Burada size söylenenler, kesinlikle Kongre'nin bu girişiminize destek verdiği anlamına gelmez. Ben bu noktayı bütün açıklığıyla netleştirmek istiyorum. Bu sizin kararınız ve sizin sorununuzdur." 

Her krizde eyleme geçenler ve bunu yapmaktan korkanlar olur. Günümüzde az bilinen 1907 Paniği'nden doğmuş olan ABD Merkez Bankası Federal Reserve (FED) 1930'larda ilk büyük sınavından geçememişti. FED'in ve dünyadaki diğer merkez bankalarının önderleri, yıkıcı deflasyon ve ekonomik çöküntü karşısında pasif kalmışlardı. Bunun sonucunda küresel Büyük Bunalım yaşanmış, ekmek kuyrukları oluşmuş, ABD nüfusunun yüzde 25'i işsiz kalmış ve yurt dışında Faşist diktatörlükler başa geçmişti. Tam 75 yıl sonra, yetişkinlik dönemimin önemli bölümünü hizmete ve incelemeye adadığım Federal Reserve, 2007-2009 krizlerinde ve sonrasında benzer durumlarla karşılaştı. Bu defa eyleme geçtik.