Bir çöl rüzgârı

ömrümüz! Akıp giden bir ırmak. Giden

günün, gelecek yarından

bir farkı yok

benim için!

Yaratıcı yeteneğini dökmek için rubai kalıbını seçen Ömer Hayyâm,

İran edebiyatının büyük şairleri arasında özgün bir yerde durur.

O, bir hıçkırığın boğduğu gülümsemeyi gizleyen bir umutsuzdur.

Bu çileli ve mutsuz dinginlik onu kolayca ve yarasız sarmadı.

Tüm yaşamı boyunca hakikati aradı. Yoz ve hoşgörüsüz çağdaşlarının yargılarını önemsemeden insanların kör inançlarının boşluğunu açıklamaya cesaret etti.