Ömrünü tıp, sanat ve kültür tarihimize adamış, sıra dışı bir kültür ve sanat adamı olan Ord. Prof. Dr. Ahmet Süheyl Ünver (17 Şubat 1898 – 14 Şubat 1986), dünümüzü bugüne bağlayan müstesna şahsiyetlerdendir. 88 yıllık ömrünün fasılasız 75 yılını hekimliğinin yanı sıra; okumak, yazmak, araştırmak, ders vermek, resim yapmak, tezhip çalışmak, sohbet etmek ve arşiv oluşturmakla geçirmiştir.

Süheyl Ünver’in 1920’lerden itibaren vazgeçilmez konularından biri de çiçek kültürümüz ve özellikle lâle olur. Lâlenin Selçuklular ve sonrasında Osmanlılarda gördüğü ilgiden, hatta tarihimizde “Lâle Devri” olarak adlandırılmış bir zamanın yaşanmış olmasından anlaşılıyor ki, kültürel belleğimizde çiçeklerin ve çiçekler arasında da lâlenin özel bir yeri vardır. Ünver metinlerinde, lâlenin Anadolu'da 13. yüzyıldan 20. yüzyıla uzanan serüvenini, değişen yetiştirme özelliklerini, süsleme sanatlarımızdaki yerini ve biçim özelliklerini ayrıntılarıyla ele alırken lâleye dair hayal, gözlem ve tasarımlarından oluşan yüzlerce çizime imza atar.

Süheyl Ünver’in lâleye dair tüm araştırma ve resimlemelerini topluca değerlendirmeye çalıştığımız bu kitapta, aile arşivindeki Şükûfename-i Ali Çelebi ve Süleymaniye Kütüphanesi’ndeki Lâlezâr-ı Süheylî adlı tıpkıbasımı da birer bölüm halinde eklenerek, 1921’de hayalini kurduğu kitap gerçekleştirilmeye çalışıldı.