Diriliş, Tolstoy’un en son ve en iyi romanıdır. Çoğu eleştirmen, bu eserin Savaş ve Barış’tan bile daha önemli ve daha iyi bir roman olduğunu, Çarlık Rusya’sının genel bir görünümünü çizdiğini söyler. Anna Karenina’daki seçkin ve soylu kişilerden oluşan çevreye karşın burada halkın yaşantısını görürüz.

Romanın kahramanı Nekhlyudov’da Tolstoy kendini anlatır, kendi görüşlerini dile getirir. Günahlarının insani değerler açısından suçlu olduğunun bilincine varan Nekhlyudov yavaş yavaş ruhunu yeniliyor, arınıyor, değişiyor ve Tolstoy; dinî bir kavramdan hareketle buna, “diriliş” adını veriyor. Diriliş, ahlaki bir yenilenmenin, arınmanın romanıdır.

Okur, kitabı elinden bırakamayacak, birçok yerde kendini bularak ürkecek ama ruhunu arındırabileceğini görerek sonunda huzur bulacaktır.