Kapının yanına giderek elektrik düğmesini buldum. Çalışmıyordu. Koridora çıktım. Kibritleri peş peşe yakarak koridorda ilerledim. Ev tamamen sessizdi. Duvarları yokluyor, bulduğum elektrik düğmelerine basıyordum ama hiçbiri çalışmıyordu. Tüylerim diken diken olmuştu. Hole girince hemen yeni bir kibrit yaktım ve kapıya uzandım. Bu son kibritimdi. Kapı kapalıydı. Kulpu aradım ama yoktu. Beni oyuna getiren kişi kulpu yerinden çıkarmıştı. O korkunç evde, o eski evde, karanlıkta, soğukta yapayalnızdım. Orada ölmem istenmişti. Ama ölmemiştim.

Yaprak Öz’den altmışlı yılların müzikleri, filmleri, kıyafetleriyle bezeli yepyeni bir macera. Tam da katili buldum derken ters köşe yapan bu gizem dolu romana hazır mısınız?