“Kalbi bir uzuv gibi kırıla kırıla yanlış kaynamış birinden korkulur.”

İstanbul’un kalabalığından, gürültüsünden, fiyatlarından ve fay hatlarından kaçıp Ege’de küçük, şirin bir köye yerleşen Esin, hiçbir şeyin umduğu gibi olmadığını fark edecektir. Sakin bir hayat özlemiyle geldiği yerde meraklı komşulardan, karmaşık ilişkilerden ve beklenmedik bir cenaze töreninden kaçamayacaktır. Peki, sadece dedikoduların izini sürerek bir cinayeti çözmek mümkün müdür?

Edebiyatımızın değerli kalemlerinin editörü olarak tanınan Didem Ünal Demir, bu sefer kendi romanıyla okur karşısına çıkıyor. İncelikli dili, sürprizli kurgusu, capcanlı karakterleri ve gittikçe yükselen temposuyla bu muzip anlatı, üslubunu daha ilk kitaptan duyuran bir yazarı müjdeliyor. Demir, okurunu bir göç macerasına, ardından gizemli bir cinayete tanık ederken son satırına kadar şaşırmaya, düşünmeye ve eğlenmeye çağırıyor: Bu Cenazeyi Bana Lütfeder misiniz?

Hepimiz gibi ölümü hiç düşünmeyen, uzak ve belirsiz bir gelecekte, huzurlu ihtiyarlık günlerinde, sıcak yatağında belki de uykusunda yavaşçacık ölüme geçeceğini uman Ramazan Efendi’yi zehirleyen başka gerçekler de var mıydı? Sikkeli Mezarlığı’nda “Hakkınızı helal ediyor musunuz?” sorusuna ruhsuz bir koro gibi “Ediyoruz,” diyenlerin kalbinden neler geçti? Dolanbaz Ramazan’ın, Ballıbok Ramazan’ın, Metelik Ramazan’ın başka ne gibi lakapları vardı da adam mezarında bile rahat edemedi, şu an morgda bir soğuk hava dolabında ayak başparmağında etiketle yatıyor?