İsviçre Psikanaliz Derneği'nde eğitim analisti ve İngiliz Psikanaliz Derneği onur üyesi olan Jean-Michel Quinodoz, yayınladığı ilk kitabı Evcilleştirilmiş Yalnızlık: Psikanalizde Ayrılık Kaygısı’nda psikanalizin temel meselelerinden, ayrılık ve nesne kaybı kaygılarını, yas çalışmasını, ayrılma ve farklılaşma kavramlarını mercek altına alıyor. Quinodoz, eser boyunca analitik sürecin yol açtığı dönüşümler sayesinde yalnızlık deneyiminin

nasıl zengin bir yaratıcılık kaynağı haline geldiğine ve nihayetinde üretken, özerk bir benliğin nasıl ortaya çıktığına ilişkin psikanalitik literatüre etkileyici katkılar sunuyor.

Hanna Segal’in önsözüyle katkıda bulunduğu eser, Küçük Prens’ten de alıntıların yer aldığı dört bölümden oluşuyor. İlk bölümde, ayrılık kaygısının tezahür biçimlerinin çeşitliliğine, değişen içeriğine vurgu yapılırken,

hastanın bu kaygıyı derinlemesine çalışarak dönüştürülebilmesi için seansta yapılması gereken incelikli çalışmaya da yer veriliyor. İkinci bölümde Quinodoz, Sigmund Freud, Klein, Segal, Fairbairn, Winnicott,

Anna Freud, Mahler, Kohut ve Bowlby başta olmak üzere pek çok psikanalistin görüşlerini bir araya getirerek, evrensel bir olgu olarak tek başınalık deneyimine kapsamlı bir kuramsal anlayış sunuyor. Eserinin

üçüncü bölümünü ayrılık kaygısının seans içinde yorumlanmasından kaynaklanan sorunların çeşitli teknik ve klinik yönlerini incelemeye ayıran Quinodoz, dördüncü bölümde psikanalizin sonlandırılması meselesini

ele alırken kendine özgü kavramları da ortaya atarak eserini tamamlıyor.

Quinodoz’un her bölümde cömertçe paylaştığı kendi pratiğinden vaka örnekleri tüm terapistlerin, analistlerin ilgisini çekecek, klinik uygulamalarında onlara rehberlik edecek niteliktedir.