Kısa hikâyelerden oluşan Melek Sanmıştım Şeytanı, 1900’lerin ilk yarısına ışık tutan eserlerin başında geliyor. Toplumsal meselelere akıcı diliyle, yalın üslubuyla temas eden eser, Hüseyin Rahmi Gürpınar’ın ironi ve mizahla örülmüş kitaplarının en akılda kalıcı olanlarından biri.

“İyi, kötü ne olursa olsun, maksat gönül rahatlığına ermekti. Biz karımla bu huzuru bulmuştuk. Çoğumuz böyle değil miyiz? Hayatın bazı sahte durumlarını gerçeğe almak yanılgısıyla yaşayıp gidiyoruz. Hep aldatmak, aldanmak oyunları içindeyiz.”