Dehânın ilk şaşmaz emâresi, engin hayâl gücü deryâsı. Hayâl gücünü zapturapt altına alabilecek pek kudretli bir âmil varsa o da şüphesiz, mantık-matematik yahut onun güzel sanatlar yakasındaki dengi müzik olmalı. Ahmed Yüksel Özemre’de Allah vergisi üçü bir arada bulunurdu. Gulliver’in cüceler ülkesinde Ahmed Yüksel Özemre bir devdi. Ahmed Yüksel Özemre Hocamız, ilminin vasîliği ve ahlâkının sağlamlığıyla başlı başına bir hayat güvencesiydi. Nasıl el sıkıyorduysa öyle söz söylerdi. Sözü özüydü. O, sözünün eri olduğu kadar, ödevinin adamıydı. İffeti ve ahlâkıyla Hz. Yûsuf’un vârisiydi.

PROF. DR. ŞABAN TEOMAN DURALI

Prof. Dr. Özemre, kuvantum mekaniğine dair teknik bir konuyu anlatırken felsefe tarihine geçer, bazı felsefi meselelere temas eder, sonra matematiğin en soyut, en çetin konularına girerdi. Çalışmadan keyif almışsa tenor Beniamino Gigli’yi aratmayan tavrı ve sesiyle mükemmel İtalyan aksanı ile arya okurdu. Prof. Dr. Özemre, çok iyi yetişmiş kuvvetli bir matematikçiydi; aynı zamanda matematiğin felsefe cihetinden düşünülen meselelerine de vakıftı. Doktora tez hocası Cahit Arf’tı. Hemen her buluşmamızda iki fizikçiden bahis açardı: Albert Einstein ve Feza Gürsey. Her ikisine de hayrandı.

PROF. DR. YALÇIN KOÇ

Ebrûnun pirleri Necmettin Okyay’ı ve Mustafa Düzgünman’ı çok iyi tanıyan Ahmed Yüksel Özemre, ebrûnun bâtınî yönünü kavramamda aslında anahtar kişi oldu. Rönesansı, Batılı ustaları da çok iyi bilirdi. Van Gogh’dan sık sık bahsederdi, Van Gogh’un büyük bir dahi olduğundan. Hatta ben daha sonra Van Gogh’u bayağı bir araştırdım. Onun bizim sanat anlayışımıza çok yakın olduğunu gördüm. Bu da yine Ahmed Yüksel Özemre’nin telkinleriyle ya da anlattıklarıyla daha sonraları açılan bir durumdur.

HİKMET BARUTÇUGİL

Üstat muazzam hafızası, olağanüstü zekâsı, benzersiz çalışkanlığı ve insana engin bir huzur telkin eden kökten İstanbullu inceliğiyle; Türk’ün bu boynu bükük, eğik ve ezik yüzyıllarının istisnai parıltı dönemlerini simgelerken milletimizin büyüklük duygusunu bugüne taşıdı. Günümüz Türkiyesi için artık genç diyebileceğimiz yaşta kaybettiğimiz Hocamız hem üç asırlık bir ihtiyar hem de 21. yüzyıl delikanlısıydı.

ÖMER LÜTFİ METE

Klasik Türk mûsıkîsinin en saf şekliyle yaşandığı bir evde ve çevrede yetişen Hoca, seçkin bir mûsıkî zevkine ve kulağına sâhip. Böyle bir ortamdan Fransız kültürünün teneffüs edildiği Galatasaray Lisesi’ne giden Hoca, burada Batı müziğindeki yüksek değerlerin de farkına varıyor. Napoliten şarkılara da çocukluğundan beri tutkun… Fakat istediği zaman, klasik mûsıkîmizin seçkin eserlerini dizlerine vura vura usûl tutarak klasik icrâ edebilen ilginç bir teorik fizikçi ve atom mühendisi...

BEŞİR AYVAZOĞLU

Hepimizin kendisinden duya duya ezberlediği söz şuydu: “Ben hayâtımı yalnızca Cenâb-ı Peygamber Efendimizin iki hadîsi üzerine kurdum. Birincisi: ‘Vukû bulanda hayır vardır.’ İkincisi de: ‘Bir işin sonunu sabırla beklemek ibâdettir.’ Sonradan anlıyorum ki bütün bunlar kâmil bir zâtın âleme nasıl bir temkîn ve rahmetle baktığının formüle edilmiş ve bir ahlâk hâline getirilmiş yaşam kılavuzlarıdır.”

NECMETTİN ŞAHİNLER