“Bradbury’yi bu kadar geç keşfettiğime inanamıyorum. Yazdıklarını ilk defa okuyor olmak ise büyük bir heyecan!” —R. F. Kuang

“AYLARDIR SÜREN UZAY YOLCULUĞU, NOSTALJİ, YALNIZLIK...”

Ray Bradbury sadece bilimkurgunun değil, fantastik edebiyatın ve korkunun da yirminci yüzyıldaki ustalarından biri. Bilimkurgunun “iyi edebiyat” da olabileceğini kanıtlayan belki de ilk yazar. Melankolinin İlacı ise melankoliyi, yalnızlığı ve kaybı derinlemesine işlerken aynı zamanda umut ve neşe aşılıyor.

Sonu gelmeyen bir uzay yolculuğu, uzak bir gezegenden gelen ziyaretçiler, bir çocuğun takıntı hâline getirdiği bir ejderha, kimsenin inmediği bir tren istasyonu, Venüs’te tuhaf bir gün, durmadan yağmur yağan ücra bir kasaba… Bradbury Melankolinin İlacı’nda şairane üslubuyla birbirinden zarif ve sert öyküler anlatıyor yine.

Olağan durumlardaki olağanüstü ayrıntıları göstererek okurları ruhsal bir yolculuğa çıkarıyor Bradbury, hayatın basit anlarında saklı mucizeleri ve kaybolmuş gibi görünen hislerin yeniden bulunma ihtimalini arıyor.

Hiçlik de varlık kadar normal değil mi? Peki ya hüznün içinde mutluluk varlığını sürdürebilir mi?

Melankolinin İlacı, sıradan hayatların sıradışı hikâyeleri.