Halid Ziya Uşaklıgil’in, yayımlandığı ilk günden bu yana en çok ilgiyi toplamış eseri hiç şüphesiz Aşk-ı Memnu’dur. Karamsarlık, umut ve vicdan azabının kol kola gezdiği satırlarda yazar, yasak bir aşk hikâyesini konu alır. Romanı, çağdaşlarından ayıran yönü, olaylarla birlikte kişilik tahlillerine de geniş yer vermesidir.

Uşaklıgil’in olgunluk dönemine ait Aşk-ı Memnu’su için zıtlıkların birleşimi demek yanlış olmaz. Sevgi, nefret, haset, erdem ve hırs arasında salınan bir sarkaçta sallanan Bihter, gitgide yalnızlaşan Nihal’le gün ve gece gibi zıttır. Olgun ve müşfik Adnan Bey, züppe yeğeni Behlül’ün tam tersi bir karaktere sahiptir.

Fakat bunlara rağmen bir insana “kötü” demeden önce yaşadıklarına bakmayı salık veriyor roman. Zaten kahramanların kişisel tarihine baktığımızda, bir insan hakkında kesin yargılarda bulunmanın imkânsızlığı ortaya çıkıyor.